تحقیق تأثیرات جنبه‌های بدنی بر ابعاد روان شناختی

بازتاب های روحی فرد از جسم خود متأثر از عوامل بیرونی (مردم و اجتماع) و عوامل درونی (احساسات و تفكر) می‌باشداین فایل در قالب ورد و قابل ویرایش در 363 صفحه می باشد

 تحقیق تأثیرات جنبه‌های بدنی بر ابعاد روان شناختی

بازتاب های روحی فرد از جسم خود متأثر از عوامل بیرونی (مردم و اجتماع) و عوامل درونی (احساسات و تفكر) می‌باشد.

تصورات منفی نظیر ناكارآمدی، وابستگی و ... كه دیگران نسبت به شخص دارند تصویر ذهنی او را متزلزل می‌نماید كه از نظر اجتماعی می‌تواند نقش مخربی داشته باشد. به طوری كه نمی‌تواند با اجتماع ارتباط صحیح برقرار سازد.

از سوی دیگر اگر شخصی تصویر بدی از عملكرد بدن خود، از رفتار و اخلاق خود داشته باشد، كاستی‌های جسمی و روانی خود را بزرگ می‌انگارد. و بر اساس تصویری كه از جسم خود دارد، عمل می‌كند و دنیا را غم‌انگیز می‌شمارد كه به تدریج این تصور باعث می‌گردد كه وی خویش را از اجتماع و سایرین جدا و منزوی فرض نماید.


3-2 تأثیر جسم بر روان و پیری اجتماعی

در راستای تأثیرات جنبه‌های بدنی بر ابعاد روان شناختی، تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد كه كوچك ترین تغییری در رابطه با بدن هر فرد می‌تواند تغییرات فاحش را در ادراك وی از جهان خارج ایجاد كند (تبیرگ كمال جن –1979)در واقع انسان همانگونه كه جهان را می‌بیند همان گونه نیز عكس‌العمل نشان می‌دهد. همین طور همان گونه كه خود را می‌بیند بر اساس همان دیدگاه از خویشتن نیز عمل می‌كند. در اینجا اهمیت شخصیت قبل از حادثه و بیماری و صدمه جسمی و روانی مشخص می‌شود. اگر انسان صبور، معنوی، علاقه‌مند به تعالی، دانش‌آموختن، خودسازی، خودشناسی و انسانی رفتار كردن بوده، پیش‌بینی شخصیت بهتری را برای بعد از دوران آسیب می‌توان داشت از آنجا كه در مورد جانبازان به طور متوسط و حداقل لازم سن برای اعزام به جبهه 16 سال بوده می‌توان انتظار داشت كه به طور میانگین هر فردی 20 سال زندگی عادی داشته است.

با تمام خصوصیاتی كه مردم جامعه با آن سر می‌كنند و آسیب بعد از 20 سال تجربه زندگی كردن اتفاق افتاده در نتیجه روند زندگی را دگرگون ساخته است. خصوصاً اینكه اگر فرد انتظار ضایعه را نداشته باشد شدت اختلال شخصیتی افزایش پیدا می‌كند اگر فردی مدتها در جبهه بوده و هنگام مرخصی در شهر دچار معلولیت شود طبیعتاً دچار افسردگی شدیدی خواهد شد تا فردی كه به طور مادرزادی یا بعد از سن 5 سالگی دچار معلولیت (از نوع حوادث و عوارض) بدنی شده است. (اسلامی نسب،(1372)/ صص: 198-188)

پس بنابراینكه بحران معلولیت در چه مرحله‌ای از سن رشد یا میانسالی یا كهولت روی دهد واكنش‌های متفاوتی قابل انتظار است. میانگین سنی بروز معلولیت در رزمندگان ایرانی بین 30-20 سالگی است و این در حالی ست كه بحران در این سن عواقب بسیار بد و شدیدتری دارد. (همان منبع/ ص: 356)

دسته‌ای دیگر از وضعیت‌های غیرطبیعی بدنی (معلولیت) كه ممكن است بر تحول شخصیتی (یعنی روان‌شناختی) تأثیر بگذارد از طریق واكنش‌های همراه این معلولیت هاست. واكنش‌هایی نظیر: اجتناب، مورد ترحم واقع شدن، نگرانی زیاد از حد مردود شدن، عدم پذیرش بازخوردهای هیجانی، اجباری كه محیط اجتماعی فرد معلول را نسبت به فرد سالم متفاوت می‌سازند. (همان منبع/ ص: 188) افراد با عقیده اینكه ناتوانی از نشانه‌های ویژه افراد معلول است دارای آگاهی بالایی از ناتوانی هستند و دیگر صفات اختصاصی فرد معلول را نادیده می‌پندارند. آنها متوجه ناتوانی هستند. حال آنكه بی‌توجهی نسبت به ناتوانی و توجه به توان‌مندی‌های فرد معلول به طرز برخوردهای مثبت منجر می‌شود. اشخاصی كه روی ناتوانی تمركز می‌كنند معمولاً عقیده دارند كه افراد معلول متفاوتند، فاقد صلاحیت‌اند، رتبه پایین‌اند و یا شخصیت‌های منفی دارند (دارابی،(1381)/ ص: 56)

بر طبق مطالب فوق برای اینكه متوجه شویم پیراجتماع چه دیدی نسبت به وضعیت خود دارد، بایستی عواملی را كه در نگرش وی مؤثر می‌باشد، توضیح دهیم. یكی از این عوامل، واكنش‌های اجتماعی می‌باشد. اگر ارزش‌های فرد توسط اجتماع خدشه‌دار شوند، زمان آسیب روانی فرا می‌رسد. در این راستا واكنش خانواده و نزدیكان نیز به عنوان اعضای جامعه حائز اهمیت می‌باشد. به طوریكه طرز تلقی دیگران از جمله والدین، دوستان نزدیك و ... شرایط متفاوتی را برای فرد ایجاد می‌كند. پذیرش وی به گونه‌ای رضایت‌بخش از سوی خانواده در پیشگیری و كاهش تنش‌های  جانبازان انكارناپذیر است.

عامل دیگری كه می‌توان بیان داشت منشأ حادثه و نوع آن می‌باشد كه در پذیرش تغییرات حاصله مؤثر است. به عنوان مثال از دست دادن پا در هنگام جنگ در مقایسه با از دست دادن آن هنگام فرار از جرم مرتكب شده به گونه‌ای كاملاً متفاوت از طرف فرد درك شده و به آن عكس‌العمل نشان می‌دهد.

عامل اثرگذار دیگر شخصیت فرد و روش سازگاری او می‌باشد. یعنی بعضی از این افراد از نظر روانی بسیار ضعیف شده و از پذیرش خود امتناع می‌نمایند. زیرا تصور ذهنی معیوبی از خود دارند و خود را خوار و زبون احساس می‌كنند و احساس وابستگی شدیدی به دیگران داشته به نحوی كه بدون كمك آنها زندگی كردن برایشان امكان‌پذیر نمی‌باشد. در این صورت تغییر شكل جسمی می‌تواند تأثیرات منفی در خانواده بجا نهد و بعضی اوقات بروز تضاد در ایفای نقش‌ها در خانواده گردد.


4-2 نوستالژی و پیری اجتماعی

آرمان‌سازی مكانیسم دفاعی است جهت سازگاری فرد، كه به وسیله آن گذشته از دست رفته مورد تجلیل قرار می‌گیرد. آرمان‌سازی وسیله‌ای است برای معنابخشیدن به زمان حال، بدین ترتیب كه انسان یقین حاصل می‌كند كه معنایی به زندگی اش داده است. در موارد حاد انسان ممكن است به نفع گذشته‌ای كه كامل تلقی می‌شود، تا حد انزجار از زمان حال پیش برود، حال آنكه در واقع ممكن است گذشته هم چندان درخشان و فرح بخش نبوده است (بریان و روبرت ج،(1365)/ ص: 186) نوستالژی[1] به معنی حرمت گذاشتن به گذشته و روشن نگهداشتن چراغ خاطره و آن، حالت روحی خاصی است كه شخص آرزو می‌كند كه به شرایط گذشته‌اش باز گردد زیرا گذشته نسبت به حال برای او جاذبه بیشتری دارد. (طلوعی،(1377)/ ص: 399) این در حالی است كه برخی از بازنگری‌های خاطره، ممكن است به علت وجود عواطف مثبت عشق به گذشته باشد. (اسماعیلی شیرازی،(1379)/ ص: 14)

خلاصه امر اینكه: پیر اجتماع را می‌توان شخصیتی نام برد كه اكنون در مواجهه با آمال و آرزوهایش می‌باشد. به طوری كه او می‌خواسته سالم باشد و اكنون نیست. او می‌خواسته مورد ترحم نبوده و بلكه در صورت تمایل به نیازمندان ترحم كند و در حال حاضر پشت به او ترحم می‌كنند. او خواستار حضور كافی در اجتماع بوده و اكنون مقدور نمی‌باشد. هم چنین او از فضای گذشته بیرون آمده و با جامعه امروزی و قدرنشناسان اجتماع روبرو گشته است. این شخصیت با جامعه و تفكر امروزی و مردمی كه شاید دیگر او را نمی‌شناسند، در تقابل است. به همین خاطر است كه گذشته نسبت به حال برای او جاذبه بیشتری دارد و مثل این است كه هنوز در گذشته زندگی می‌كند و قبول ساختار جدید برایش سخت به نظر می‌رسد و قبول این تغییرات و جابجایی‌ها در ساختار جدید نیاز به یك فرجه و زمان كافی دارد تا فرد بتواند با اعضای دیگر انس بگیرد. در این راه گام اولیه باید از سوی جامعه برداشته شود. در غیر اینصورت فرد مأیوس شده و از حركت های سازنده باز می‌ایستد.


5-2 عزت نفس و پیری اجتماعی

عزت نفس را می‌توان چنین تعریف كرد: عزت نفس به عنوان یك نیاز شامل احساساتی است كه انسان به داشتن آن، در یك سیستم متقابل اجتماعی محتاج است. بدین معنی كه ما نیاز داریم تا مشتركات احساسی خود را با دیگران رد و بدل نماییم و در درون خود احساس كنیم كه با ارزشیم و همچنین احساس كنیم كه دیگران ما را با ارزش می‌پندارند و معتقد باشیم كه آنان هم با ارزشند. عزت نفس زاییدة زندگی اجتماعی و ارزش‌های آن است و محیط زندگی و اجتماع است كه فرد را متأثر و نوعی قبولی خود به او می‌دهد.

كوپراسمیت (1967) می‌گوید عزت نفس عبارت است از یك قضاوت شخصی، در مورد با ارزش بودن، یا بی‌ارزش بودن، قبولی یا عدم قبولی خود كه در نگرش او متظاهر می‌شود. در حقیقت شخص ممكن است خود را آن طور كه مردم می‌بینند، ببیند.

به نظر كوپر اسمیت منابع عزت نفس شامل موارد ذیل می‌باشد:

 1- قدرت: وقتی من شخص احساس قدرت كند، می‌تواند روی سایرین اثر بگذارد و كارهایش را خوب انجام دهد و عزت نفس او بالا می‌رود.

2- مهم بودن: وقتی شخص متوجه می‌شود كه اهمیت دارد و در زندگی دیگران مهم است عزت نفس او بالا می‌رود.

3- پای‌بندی به آداب و قوانین اجتماعی و اخلاقی

 4- موفقیت. (اسلامی‌نسب،(1372)/ صص: 283-280)


نوع فایل: word

 سایز :274 KB

تعداد صفحه:363

برچسب ها : تحقیق تأثیرات جنبه‌های بدنی بر ابعاد روان شناختی , تأثیرات جنبه‌های بدنی بر ابعاد روان شناختی , تأثیرات جنبه‌های بدنی , ابعاد روان شناختی , روان شناختی , تحقیق , پایان نامه , پروژه , پژوهش , دانلود پژوهش و تحقیق , دانلود جزوه , دانلود مقاله , دانلود پایان نامه , دانلود پروژه