امنیت ملی

مقاله پیش رو سعی دارد با روشی استراتژیك زاویه جدیدی از امنیت ملی كشور را مورد بازخوانی قرار دهد از دیدگاه مؤلف ، مواجهه با تهدیدات فرهنگی مستلزم تغییر ساختار نظام امنیت ملی و نگاهی مجدد به جایگاه فرهنگ در این ساختار می باشد

امنیت ملی

مقاله پیش رو سعی دارد با روشی استراتژیك زاویه جدیدی از امنیت ملی كشور را مورد بازخوانی قرار دهد. از دیدگاه مؤلف ، مواجهه با تهدیدات فرهنگی مستلزم تغییر ساختار نظام امنیت ملی و نگاهی مجدد به جایگاه فرهنگ در این ساختار می باشد.

بررسی چالش‌های گذشته ، حال و آینده ، در هنگام مطالعه مقوله امنیت ملی جمهوی اسلامی همواره حائز اهمیت بسیار بوده است. مقاله پیش رو سعی دارد با روشی استراتژیك زاویه جدیدی از امنیت ملی كشور را مورد بازخوانی قرار دهد. از دیدگاه مؤلف ، مواجهه با تهدیدات فرهنگی مستلزم تغییر ساختار نظام امنیت ملی و نگاهی مجدد به جایگاه فرهنگ در این ساختار می باشد.توجه شما را به مطالعه این رویكرد نوین جلب می كنیم .
امنیت، در لغت به حالت فراغت از هرگونه تهدید یا حمله و آمادگی جهت رویارویی با آنها اطلاق می‌شود.[1] معمولاً در علوم سیاسی و حقوق، امنیت به پنج بخش: امنیت فردی، اجتماعی، ملی، بین‌المللی و امنیت جمعی (Colective Security) تقسیم می‌شود.

امنیت ملی، كه در این گفتار به آن خواهیم پرداخت به حالتی اطلاق می‌شود كه در آن هر ملتی فارغ از تهدیدٍ تعرض به تمام یا بخشی از جمعیت، دارایی، یا خاك خود به سر می‌برد. [2]
از این منظر، بررسی ساختار امنیت ملی یكی از موضوعات بین‌رشته‌ای[3] به شمار می‌رود كه تاكنون در كشورمان تحقیقات قابل توجه‌ای درباره آن صورت نگرفته است. بدون تردید، ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مستمراً با چالشها و تهدیدات مخاطره‌آمیز مواجه بوده و از این لحاظ، همواره تعریف و تامین امنیت ملی، موضوعی حائز اهمیت در نظر گرفته شده است.
واقعیت تلخ آن است كه، تاكنون در مجامع داخلی هیچ تعریفی از امنیت ملی كه مورد توافق همگان باشد، ارائه نشده و طی این سالها، عمدتاً این مقوله در چارچوب ملاحظات نظامی و انتظامی مورد توجه بوده است. این در حالی است كه مطمئناً می‌توان تعریفهای دقیقی با در نظر گرفتن ابعاد امنیت ملی از آن ارائه كرد به نحوی كه تمركز مسئولیت حراست از امنیت كشور، صرفاً بر روی نیروهای نظامی و امنیتی قرار نگیرد.
به عبارت دیگر، باید تعریفی از امنیت ملی ارائه كرد كه سهم اندیشه و فرهنگ در آن به صورت دقیق مشخص شده باشد. البته تلاشهایی از این دست در برخی كشورهای توسعه یافته جهت ارائه تعریفی جامع از امنیت انجام پذیرفته است. برای مثال، دانشكده دفاع ملی كانادا امنیت ملی را چنین تعریف می‌كند: «امنیت ملی، حفاظت از شیوه پذیرفته شده زندگی مردم است كه با نیازها و آرمانهای مشروع دیگران نیز سازگار می‌باشد. امنیت، شامل فارغ‌بودن از حمله نظامی یا فشار، آزادی از انهدام داخلی و رهایی از زوال ارزشهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است كه برای نحوه زندگی، اساسی است.» [4]
اما درخصوص انقلاب اسلامی باید گفت این حركت كه تحقیقاً بیشتر یك انقلاب فرهنگی است، همواره از همین زاویه فكری ـ فرهنگی نیز مورد تهدید واقع شده است. این تهدید به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی روند فزاینده‌ای به خود گرفته است. همچنین شواهد گویای این مهم است كه انقلاب اسلامی در دهه آینده و به ویژه با ظهور نسلهای جدید، با چالش‌های فكری ـ فرهنگی جـّدی‌تری مواجه خواهد بود كه این وضعیت صرف‌نظر از تأثیر پروسه ارتباطات و اطلاعات جهانی بر آن، عمدتاً با مقاصد شیطنت‌آمیز، از سوی شبكه‌های مخالف خارجی و داخلی طرح‌ریزی گردیده است.
بنابراین می‌توان تعریف تازه‌ای از طرح امنیت ملی ارائه كرد كه شامل موقعیت خاص كشورمان نیز باشد: طرحی كه منابع و امكانات مادی و معنوی كشور را به منظور حفظ، حراست و ترویج منافع ملی، ارزشهای انقلاب اسلامی و فرهنگ ملی و دینی، بسیج و سازماندهی می‌كند. طبعاً این طرح باید مبتنی بر اصولی روشن و مجاب‌كننده باشد تا بتواند به مثابه نیرویی هدایت‌كننده در بخشهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی كشور، عمل كند. هنگامی كه این اصول شناخته شدند، باید از آنها نه تنها در جهت مشخص‌كردن اولویتهای منافع ملی، بلكه علاوه بر آن همچون شیوه‌ای جهت تصمیم‌گیری درخصوص چگونگی حفاظت از این منافع در برابر تهدیدات معین نیز بهره جست.
هدف از طراحی شیوه مذكور، انضباط و قدرت بخشیدن به این تصمیم‌ است كه در جمهوری اسلامی، چگونه، كجا و تحت چه شرایطی باید امكانات مختلف را به كار بست؟

برچسب ها : امنیت ملی , امنیت ملی , پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , دانلود تحقیق