بررسی موضوع اعتبارات اسنادی

در قلمرو فعالیت و عملیات اعتباری بانكها ، اسناد و اوراق زیادی جریان دارد از باب آشنایی با برخی از اینگونه اسناد و امكان بررسی تطبیقی ، در این مقاله ، منحصراً از اعتبارات اسنادی ، بعنوان یكی از ابزارهای مهم تجارت بین المللی سخن بمیان می آوریم

بررسی موضوع اعتبارات اسنادی

بخش اول ـ كلیات

در قلمرو فعالیت و عملیات اعتباری بانكها ، اسناد و اوراق زیادی جریان دارد . از باب آشنایی با برخی از اینگونه اسناد و امكان بررسی تطبیقی ، در این مقاله ، منحصراً از اعتبارات اسنادی ، بعنوان یكی از ابزارهای مهم تجارت بین المللی سخن بمیان می آوریم .

بند اول ـ مقدمه

1 – اعتبارات اسنادی نوعی از ‹‹ اعتبارنامه های تجاری ›› و یكی از ابزارهای مهم تجارت بین المللی است كه ابتكار تدوین آن ‹‹به اتاق بازرگانی بین المللی می رسد . از جمله مهمترین اقدامات این اتاق ، تهیه و تدوین مقررات و رویه های متحد الشكل برای ابزترهای مختلف تجارت بین المللی است . ‹‹مقررات و رویه های متحدالشكل اعتبارات اسنادی › را می توان بعنوان نمونه بارز این اقدامات دانست .

اكنون متجاوز از نیم قرن از نخستین باری كه د‹‹ اتاق بازرگانی بین المللی ›› مقررات متحد الشكل اعتبارات اسنادی را ، در هفتمین كنگره خود ، در 1933 در وین پذیرفت ، می گذرد .

در طی این مدت ، بازرگانی بین المللی ، از بسیاری جهات ، دچار تغییر و تحولات چشمگیر و بنیادی شده است . با این وجود ، مقررات متحد الشكل اعتبارات اسنادی بعنوان جزء مهمی از تجارت بین المللی همچنان استوار و پابرجا مانده است ، هر روزه ، هزاران اعتبار اسنادی ، در سراسر جهان ، از طریق بانكها ، گشایش می یابد . شمار روز افزونی از مدیران بانكها ، شركتهای تجاری ، مشاورین حقوقی و دادگاهها ، نیازمند آگاهی كامل از مقررات حاكم بر این امرند و روزانه آنها را بكار میبرند .

2 ـ در پاسخ به این پرسش كه چگونه ‹‹مقررات متحد الشكل اعتبارات اسنادی ›› توانسته در طی این دوره طولانی همچنان بقوت و اعتبار خود باقی بماند ، رئیس كمیسیون فنون و روشهای بانكی اتاق بازرگانی بین المللی دو علت برای آن برشمرده است :

اول ـ اینكه واقعیتهای تجارت بین الملل تداوم نیاز به اعتبارات اسنادی و لذا نیاز به مجموعه ای از ضوابط حاكم بر این اعتبارات را كه مقبولیت بین المللی داشته باشد ، ایجاب می كند .

دوم ـ اینكه ‹‹ مقررات متحدالشكل اعتبارات اسنادی ›› خوشوقتانه یك متن زنده بوده است كه بطور منظم در ‹‹كمیسیون بانكی ››اتاق بازرگانی بین المللی مورد تجدید نظر گرفته و به هنگام

شده است .

تا قبل از 1962 ، ‹‹ مقررات متحدالشكل اعتبارات اسنادی ››چنان طرح شده بود كه عمدتاً بانكداران را در مقابل دستورات ناقص و غیر دقیق خریدار مصون می داشت . در تجدید نظر 1962 یعنی نخستین تجدید نظری كه قبول عامه یافت ، ضمن تأكید بر وظیفه خریدار در تصریح خواسته های او ، رسوم بانكداری بین المللی و دیگر قواعدی كه عملیات بانكداری را تسهیل می كرد ، مدون گردیده بود .

تجدید نظر 1974 ، به تغییرات حاصله در تهیه اسناد و روشهای كار پرداخت كه ناشی از پیشرفت تسهیلات تجاری و انقلاب در حمل و نقل دریایی ، استفاده از كانتینر و توسعه حمل ونقل مركب ، بود آینده نگری مورد قبول اتاق بازرگانی در تعملكرد های بانكداری منعكس بود .

آخرین تجدید نظر در مقررات مذكور ، در سال 1983 انجام شده و از اول اكتبر 1984 لازم الاجراء ، گردیده است .

این تجدید نظر با همكاری ‹‹ كمیسیون حقوق تجارت  بین الملل سازمان ملل متحد ›› و نمایندگانی از محافل تجارت ،صنعت ، بیمه ، حمل . نقل و بانكداری بعمل آمده است .

متن جدید در جلسات متعدد كمیسیون بانكداری اتاق بازرگانی بین المللی تنظیم و به تصویب رسیده است .

مقررات جدید به ‹‹نشریه شماره 400 اتاق بازرگانی بین المللی معروف است و ، در سطح جهانی ، اختصاراً یو . سی . پی U .C .P نامیده میشود .

در حال حاضر ، 165 كشور الحاق و موافقت خود را با آن اعلام داشته اند . در ایران ، تا سال 1355 بعضی از بانكهای كشور ، بصورت انفرادی به مقررات مذكور پیوسته بودند ولی در این سال كانون بانكهای وقت ، مقررات یاد شده را تصویب نمود و الحاق دسته جمعی كلیه بانكهای ایرانی به آن را رسماً به اتاق بازرگانی اعلام داشت . در مورد مقررات فعلی نیز شورای عالی بانكها در تاریخ مهر ماه 1363 (اول اكتبر 1984 )آن را مورد تأیید قرار داد و به كلیه بانكهای كسور ابلاغ نمود كه رعایت و اجرای این مقررات از همان تاریخ الزامی است .

بند دوم ـ كاربرد اعتبارات اسنادی

در قلمرو تجارت بین الملل ، نحوه پرداخت بهای كالا و خدمات ، معمولاً به سه شكل زیر صورت می پذیرد :

از طریق اعتبارات اسنادی

از طریق بروات ارزی

از طریق حواله های ارزی

در برخی از موارد و پاره ای از كشورها ، طرفین یك قرار داد بین المللی ، از اصل حاكمیت كامل اراده برخوردار نیستند و در انتخاب اشكال مختلف فوق ، آزادی عمل چندانی ندارند . قوانین و مقررات صادرات و واردات كالا یا خدمات ، در اینگونه كشورها ورود یا صدور كالا  یا خدمات را منحصراً از طرق خاصی تجویز می نمایند . ولی در هر صورت ، می توان بر این عقیده بود كه دادو ستدهای بین المللی و نحوه پرداخت بهاء غالباً از طریق گشایش اعتبارات اسنادی است .

مقررات متحد الشكل ، علی الاصول وقتی قابلیت اعمال پیدا می كند كه طرفین آن را ؤ در قرار دادشان ، گنجانده باشند . ماده اول ‹‹ مقررات ››می گوید :

‹‹این مقررات در مورد كلیه اعتبارات اسنادی ، و در حدودی كه مراعات آن میسر است ، در مورد اعتبارات اسنادی ضمانتی  Stand _ by  ، اجراء می شود و رعایت آن برای همه طرفهای ذیربط الزامی است ، مگر اینكه ترتیب دیگری صریحاً مورد توافق قرار گرفته باشد .

مراعات این مقررات در هر اعتبار اسنادی از طریق درج مفادی دایر بر این كه اعتبار مطابق مقررات متحد الشكل اعتبارات اسنادی سال 1983 ، نشریه 400 اتاق بازرگانی بین المللی ، افتتاح شده ، ملحوظ می گردد ››

اعتبارات . وقتی ‹‹ اسنادی ›› است كه موضوع آن ‹‹ اسناد›› است و این اسناد است كه مورد معامله قرار می گیرد . بعبارت ماده چهار از مقررات متحد الشكل :

‹‹ در عملیات اعتبار ، كلیه طرفهای ذیربط اسناد را معامله می نمایند و نه كالا ، خدمات یا سایر عملكردهایی كه اسناد مرتبط با آنها است .››

كاربرد مؤثر اعتبارات اسنادی ، در داد و ستدهای بین المللی است .

در این نوع معاملات ، كه خریدار و فروشنده در كشورهای مختلف قرار دارند ، فروشنده در ارسال كالا قبل از دزیافت وجه آن ، دچار تردید و دو دلی است و در عین حال خریدار هم ترجیح می دهد تا كنترل خود را بر كالا حفظ نكرده ، وجه آن را نپردازد ، تا آنجا كه تطبیق پرداخت یا تحویل عملی كالا و بعبارت دیگر ، قبض و اقباض به ندرت میسر است ، از اینرو راه حلی میانه مورد توافق قرار می گیرد كه عبارتست :

از پرداخت وجه در مقابل ‹‹تحویل ضمنی ›› یعنی تحویل اسنادی كه مالكیت ، یا كنترل بر روی كالا را منتقل می سازد .

پس ، اعتبارات اسنادی ، بعنوان یك مكانیسم پرداخت و سند معتبر بانكی ، به طرفین یك قرار داد یا بیع بین المللی ، این اطمینان را می دهد كه معامله آنها ، با واسطه بانكهای كارگزار ، علی القاعده جریان طبیعی خود را طی خواهد نمود ، به این معنی كه فروشندخه ، پس از تسلیم اسناد حمل به     بانك وجه اعتبار را نقد خواهد كرد و خریدار نیز اطمینان می یابد كه اسناد حمل طبق شرایط مقرر در اعتبار ، به بانك ارائه شده و كالا در راه است و قرار داد منعقده به مرحله اجراء در آمده  است . از همین رو ، قضات انگلیسی از اعتبارات ، بعنوان ‹‹شزیان حیاتی تجارت بین المللی ›› یاد كرده اند .

اعتبارات اسنادی ، به مثابه اكثر اسناد تجاری ، معمولاً وسیله كسب اعتبار و تأمین منابع مالی نیز می باشد . به این توضیح كه بانك صادركننده اعتبار ، برات ذینفع را قبولی می نویسد ، خریدار یا مشتری بانك در واقع بجای پرداخت فوری ، نوعی اعتبار به سررسیدهای مختلف تحصیل می كند .. فروشنده یا ذینفع اعتبار نیز با صدور برات بجای دریافت فوری ، یك قبولی بانكی كه دارای سررسیدهائی است ، بدست می آورد . این روش پرداخت ، برای خریدار فرصتی ایجاد می كند كه برای پرداخت وجه برات یا بروات به بانك ، در سررسیدهای مربوطه ، بتواند كالای خریداری خود را بدیگری بفروشد و یا آن را بگونه دیگری به وجه نقد تبدیل كند . بدین ترتیب ، از طریق گشایش اعتبارات اسنادی ، خریدار مبالغ مالی لازم را برای انجام معامله ، احتمالاً با مبلغ و هزینه كمتری ، در مقام مقایسه با اخذ وام ، بدست می آورد .

برچسب ها : بررسی موضوع اعتبارات اسنادی , اعتبارات , اسنادی , اعتبارات اسنادی , پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , دانلود تحقیق