بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان

تحقیق بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان در 14 صفحه ورد قابل ویرایش

بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان

كتاب سوزی ایران و مصر

از جمله مسایل لازم است «روابط اسلام و ایران مطرح شود مسئله كتاب سوزی در ایران بوسیله مسلمین فاتح ایران است. در حدود نیم قرن است كه بطور جدی روی این مسئله تبلیغ می شود.

اگر این حادثه، واقعیت تاریخی داشته باشد و مسلمین كتابخانه یا كتابخانه های ایران یا مصر را به آتش كشیده باشند جای این است كه گفته شود اسلام ماهیتی ویرانگر داشته نه سازنده،‌ حداقل باید گفته شود كه اسلام هرچند سازنده تمدن فرهنگی بوده است اما ویرانگر تمدن ها و فرهنگ هایی نیز بوده است. پس در برابر خدماتی كه به ایران كرده زیان هایی نیز وارد كرده است و اگر در نظری «موهبت» بوده از نظر دیگر «فاجعه» بوده است.

چند سال پیش یك شماره نو مجله «تندرست» كه صرفاً یك مجله پزشكی است به دستم رسید. در آن جا خلاصه سخن رانی یكی از پزشكان بنام ایران در یكی از دانشگاه های غرب درج شده بود. در آن سخن رانی پس از آنكه به مضمون اشعار معروف سعدی «بنی آدم اعضای یكدیگرند» به سخنان خود چنین ادامه داده بود:

«یونان قدیم مهد تمدن بوده است فلاسفه و دانشمندان بزرگ مانند سقراط و … داشته ولی آنچه بتوان به دانشگاه امروزی تشبیه كرد در واقع همان است كه خسرو پادشاه ساسانی تأسیس كرد و در شوش پایتخت ایران آن روز دارالعلم بزرگی به نام «گندی شاپور» … این دانشگاه سال ها دوام داشت تا اینكه در زمان حمله اعراب به ایران مانند سایر مؤسسات ما از میان رفت. و با آنكه دین مقدس اسلام صراحتاً تأكید كرده است كه علم را،‌حتی اگر در چین باشد، باید بدست آورد، فاتحین عرب بر خلاف دستور صریح پیامبر اسلام حتی كتابخانه ملی ایران را آتش زدند و تمام تأسیسات علمی ما را بر باد دادند و از آن تاریخ تا مدت دو قرن ایران تحت نفوذ اعراب باقی ماند» (جمله تندرست، سال 24 ، شماره 2)

در پاسخ این پزشك محترم كه چنین قاطعانه در یك مجمع پزشكی جهانی كه علی القاعده اطلاعات تاریخی آنها هم از ایشان بیشتر نبوده اظهار داشته، عرض می كنیم:

اولا، بعد از دوره یونان و قبل از تأسیس دانشگاه «گندی شاپور» در ایران،‌دانشگاه عظیم «اسكندریه» بوده كه با دانشگاه گندی شاپور طرف قیاس نبوده است. مسلمین كه از قرن دوم هجری و بلكه اندكی هم در قرن اول هجری به نقل علم خارجی به زبان عربی پرداختند به مقیاس زیادی از آثار اسكندرانی استفاده كردند تفضیل آن را از كتب مربوطه می توان به دست آورد.

ثانیاً دانشگاه گندی شاپور كه بیشتر یك مركز پزشكی بوده ، كوچكترین آسیبی از ناحیه اعراب فاتح ندید و به حیات خود تا قرن سوم و چهارم هجری ادامه داد. پس از آنكه حوزه عظیم «بغداد» تأسیس شد دانشگاه گندی شاپور تحت الشعاع واقع شد و تدریجاً از بین رفت، خلفای عباسی پیش از آنكه بغداد دارالعلم بشود، از وجود منجمین و پزشكان همین گندی شاپور در دربار خود استفاده می كردند. «ابن ماسویه» ها و «بختیشوع» ها در قرن دوم و سوم هجری فارغ التحصیل همین دانشگاه بودند. پس ادعای اینكه دانشگاه گندی شاپور بدست اعراب فاتح از میان رفت، كاملا از روی بی اطلاعی است.

مسئله مخالفت با كتاب و نوشته ندارد.

گویند روزی پیغمبر (ص) در دست عمر ورقه ای از تورات مشاهده كرد و چنان غضبناك شد كه آثار خشم بر چهره او آشكار گردید و آنگاه فرمود: «آیا شریعتی درخشان و پاكیزه برای شما نیاوردم به خدا سوگند اگر موسی خود زنده می بود راه جز پیروی از من نداشت» و نیز به همین سبب بود كه پیغمبر فرمود «اهل كتاب را در آنچه به نام دین می گویند نه تصدیق كنید و نه تكذیب. بگویید به آنچه بر ما فرود آمده و به سوی شما آمده (نه آنچه از پیش خود ساخته اید) ایمان داریم معبود ما و شما یكی است.»

همه مسلمانان از صدر اسلام تا كنون از این جمله ها جز این نفهمیده اند كه این جمله ها اعلام بی اعتبار بودن مراسم دینی جاهلیت شرك یا اهل كتاب است و ربطی به غیر مراسم گذشته را می پوشاند و عطف به ما سبق نمی كند. مثلا جنایتی اگر در اسلام واقع شود،‌قصاص یا دیه خاص دارد اگر قبل از اسلام شخص و در زمان شرك او صورت گرفته باشد و او بعد مسلمان شده باشد اسلام غطف به ماسبق نمی كند همه مسلمانان از این جمله ما این معانی را فهمیده و می فهمند اینها كجا و معانی من در آوردی نویسندگان قلم به دست در خدمت غرب كجا؟

همچنانكه حدیث عمر به روشنی فریاد می كند كه رسول خدا فرموده است با آمدن قرآن و شریعت ختمیه تورات و شریعت موسی منسوخ است. پس پیغمبر مطالعه هر كتاب حتی كتب دینی را منع نفرمود، بلكه مطالعه در خصوص كتاب های آسمانی منسوخ گذشته را منع كرد آن حضرت برای اینكه مسلمانان شرایع منسوخ گذشتگان را با شریعت اسلامی نیامیزند آن ها را از مطالعه تورات منع فرمود. اینكه پیغمبر فرمود آنچه از اهل كتاب می شنوید نه تصدیق كنید و نه تكذیب نیز ناظر به قصص ینی و احیاناً احكام دینی است. حضرت با این جمله ها به آن ها فهمانید كه در دست اهل كتاب راست و دروغ به هم آمیخته است. چون شما اهل تشخیص نیستید، نه تصدیق كنید (مبادا كه دروغی را تصدیق كرده باشید ) و نه تكذیب كنید (مبادا كه راستی را تكذیب كرده باشید) . كما اینكه جمله : «در قرآن حكایت گذشتگان و پیشگویی آینده قانون حاكم میان شما است» كه در نهج البلاغه نیز آمده است ناظر به حكایات دینی اخروی و قوانین مذهبی است و مقصود این است كه با آمدن قرآن شما به كتاب آسمانی دیگری نیاز ندارید.

از همه مضحك تر تمسك به آیه «و لا رطب و لا یابس الا فی كتاب مبین» است ( تر و یا خشكی نیست مگر آنكه در كتابی روشن وجود دارد) كه تا آنجا كه اطلاع دارم یك نفر از مفسرین نیز این آیه را مربوط به قرآن ندانسته است و همگی آن را به «لوح محفوظ» تفسیر كرده اند.

برچسب ها : بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان , تحقیق بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان , پروژه بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان , مقاله بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان , دانلود تحقیق بررسی كتاب سوزی ایران و مصر به وسیله مسلمانان , پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , دانلود تحقیق