اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا

این تحقیق با فرمت ورد ، قابل ویرایش ، در 15 صفحه تهیه شده استنخستین شیوع وبا در ایران به سال ۱۲۳۶ بازمى‌گردد 26 سال بعد، وباى دیگرى در شهر تهران شیوع یافت

اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا

میرزاتقی‌خان امیرکبیر

صدراعظم ایران در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار بود.

نام اصلی امیرکبیر محمد تقی بود که بعدها تقی گفته می‌‌شد و عناوین و القابی که به دست آورد بدین قرار است: کربلایی محمد تقی- میرزا محمدتقی خان- مستوفی نظام- وزیر نظام- امیر نظام- امیر کبیر- امیر اتابک اعظم(شوهر خواهر ناصر الدین شاه نیز شد).

محمد تقی پسر کربلایی قربان، آشپز میرزا عیسی قائم مقام اول بود که در خانه قائم مقام تربیت یافت و در اوایل جوانی به سمت منشی قائم مقام اول به خدمت مشغول گشت و مورد عنایت رجل سیاسی دانشمند قرار گرفت و بعداٌ در دستگاه قائم مقام دوم نیز مورد توجه واقع شد تا جایی که وی را همراه هیاتی سیاسی به روسیه فرستاد و در نامه‌ای در مورد هوش و نبوغ میرزا تقی خان چنین نوشته:

خلاصه این پسر خیلی ترقیات دارد و قوانین بزرگ به روزگار می‌‌گذارد. باش تا صبح دولتش بدمد.

در این ماموریت که برای عذرخواهی از قتل گریبایدوف که در ایران رخ داده بود، انجام می‌‌شد، از تزار روسیه معذرت خواست و طوری عمل نمود که مورد تائید و پسند تزار و دربار ایران قرار گرفت. امیرکبیر در سفر به روسیه به مؤسسات فرهنگی، نظامی و اجتماعی آنجا توجه نمود و به این فکر بود که راه ترقی ایران نیز داشتن دانشگاه و تشکیلات نظامی و فرهنگی منظم است.

اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا

نخستین شیوع وبا در ایران به سال ۱۲۳۶ بازمى‌گردد. 26 سال بعد، وباى دیگرى در شهر تهران شیوع یافت. «ریشارخان»، سفیر فرانسه، در مورد وباى تهران مى‌گوید: «بیست و چهارم جولای [دهم شعبان ۱۲۶۱ ه.ق] كه من به شهر آمده بودم، شاه به واسطه وبایى كه بروز نموده بود از نیاوران كوچ كرده، توى كوه‌ها رفت... سى و یكم جولای: امروز در كوچه كه منزل دارم، یكصد و بیست نعش وبایى را شمردم كه به قبرستان مى‌بردند. گاهى دو، سه تابوت گذاشته، حمل و نقل مى‌كردند... 

. دستور میرزا تقى خان در این موضوع و خاصه حاشیه‌اى كه به خط خود افزوده قابل توجه است. در ذیحجه ۱۲۶۷ به اسكندرخان حاكم كرمانشاهان نوشت: از قرارى كه عالیجاه میرزا ابراهیم خان كارپرداز اول دولت علیه مقیم دارالسلام بغداد نوشته است، ناخوشى وبا همه عربستان را فراگرفته و از اول خانقین الى نجف طغیان تمام دارد، اهالى بغداد كاملاً متفرق شده‌اند. البته آن مخدوم از تفصیل آن بهتر استحضار دارند، چون آنجا معبر عام است و هر روزه زوار عتبات و سایرین به همه ممالك محروسه تردد دارند، بسیار لازم است كه براى محافظت ممالك محروسه از آلودگى ناخوشى مزبور و نشر و سرایت آن به ممالك محروسه، بناى گراختین كه منفعت آن به كرات به تجربه رسیده است گذاشته شود. لهذا اظهار مى‌شود كه آن مخدوم به زودى گراختین را در اول دخول زوار و مترددین به خاك علیه داده باشید كه موافق قاعده چند روزى به آنها دود داده و در گراختین نگاه داشته، بعد از آن مرخص و روانه شوند».

به این ترتیب وبا هر از چند گاهى در دیار ما شیوع مى‌یافت و عده زیادى را به وادى هلاكت رهنمون مى‌گشت و در همین سال از كن تا سوهانك زیاد تر از بیست، سى هزار نعش آوردند و در سال ۱۲۷۷ در تبریز ۲۴۷۴ نفر و در سال ۱۲۸۲ چهل هزار نفر مردند و در سال ۱۲۸۸ روزى ۲۰۰ تا ۴۰۰ نفر در كوچه و بازار و محله‌ها ى تهران مى‌مردند و بر اثر قحطى مردم به خوردن سگ و الاغ و موش روى آوردند و در سال ۱۳۱۰ در تهران ۲۳۰۰۰ نفر مبتلا شدند و به دیار باقى شتافتند و «مردگان را یا در گارى ریختند و به گودال‌ها و خندق شهر انداختند و یا به گورستان‌ها بردند... در قبرستان‌ها چنان مرده مى‌چیدند كه گویا پارچه سفیدى روى گورستان كشیده اند و چون برخى را قبل از مرگ كامل و در حال اغما حمل مى‌كردند... بعضى مرده‌ها وقت شستن و یا كفن كردن و یا به قبر گذاشتن بلند شده و زنده گشتند. آنان هم كه هنوز نمرده بودند، حیران و سرگردان بر جاى بودند و از بشره همه معلوم بود در میان بلا گرفتارند».

نوع فایل:word

سایز:19.3 KB 

 تعداد صفحه:15

برچسب ها : اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا , دانلود اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا , اقدامات امیركبیر برای جلوگیری از شیوع وبا , اقدامات امیركبیر , جلوگیری از شیوع وبا , صدراعظم ایران , تحقیق , جزوه , مقاله , پایان نامه , پروژه , دانلود تحقیق , دانلود جزوه , دانلود مقاله , دانلود پایان نامه , دانلود پروژه